Drugs: snelle introductie In 2017 zagen we de eerste drugverslaafde in de wijk. Het ging om een man die alleen op een vensterbank een crackpijp rookte. Een buurtbewoner had dit gefilmd, en de video werd direct opgepikt door de lokale media nadat we die op onze Facebookpagina hadden gezet: https://www.facebook.com/watch/?v=1389059604464959 In 2018 hebben de buurtbewoners een weekend lang alle drugoverlast gefilmd. Het ging nu al om tientallen mannen en vrouwen die dag en nacht openlijk op straat drugs gebruikten. De montage van die beelden werd op Youtube ondertussen al meer dan 20 000 keer bekeken: https://www.facebook.com/watch/?v=1797497756954473 In de zomer van 2023 werd de situatie helemaal onhoudbaar. Na COVID zagen we de dealers gewoon open en bloot drugs verkopen aan alle drugverslaafden in de wijk – waaronder ook sekswerkers. Terwijl een junkie vroeger nog een discrete plaats zocht, gebruikten ze nu gewoon overdag op het terras van een centraal gelegene café in de wijk, in het zicht van iedereen. De beelden daarvan hebben de nationale media gehaald. ‘Die van het Comité Alhambra zijn weer aan het overdrijven’, kregen we te horen toen we berichten over die ene man in 2017 die op de vensterbank crack zat te roken. Ondertussen is het probleem zo groot geworden, dat de groep ’ de 40 Comités’ werd opgericht. Ja, het is een complexe problematiek. Een medisch probleem, gelinkt ook aan een gebrek aan betaalbare huisvesting. Een Federale overheid die faalt in haar asielbeleid met schrijnende taferelen van vooral mannen die dagenlang op het voetpad aan de ingang van het klein kasteeltje moeten slapen, nadat ze tijdens een lange reis trauma’s hebben opgelopen. Voeg daarbij nog de straatprostitutie, metro IJzer en de nabijheid van metro Ribaucourt waar al tientallen jaren drugs gedeald wordt, een aantal jongeren in de wijk – of beter, in hun territorium - die kiezen voor het snelle geld en je krijgt een situatie die uitzichtloos lijkt en ondertussen een internationale aanpak vergt. Sinds onze video van 2017 zien we wel dat er allerlei initiatieven genomen: SubLink, Hotspot, TFL, CSIR, CORES, Security by Design, … en het eerste gebruikerslokaal in het Brussels Gewest, een initiatief van burgemeester Philippe Close. De ’40 Comités’ – waar het Comité Alhambra deel van uitmaak - vragen naar een geïntegreerde, gestructureerde en gecoördineerde aanpak over de gemeentegrenzen heen, waarin alle betrokken niveau’s samenwerken inplaats van de verantwoordelijkheid van zich af te schuiven, om zo de overlast aan te pakken. Als onderdeel van die aanpak moet ook een luik voorzien worden die mensen in een precaire situatie begeleidt. Dit is primordiaal om tot resultaten te komen. En repressie is soms nodig om een wijk in nood ademruimte te geven. Partijen die echter enkel maar meer blauw op straat beloven om de drugproblemen aan te pakken, die zullen weinig resultaat boeken. In de zomer van 2023 hebben we een maand lang dag en nacht een verhoogde politieaanwezigheid gehad, met soms wel dertig agenten die tegelijk controles uitvoerden. Een week lang stond er 24 op 7 een politiecombi voor het voormalige prostitutiehotel Studio Europe toen het leegstaande gebouw een magneet werd voor druggebruikers en lokale dakloze dealers. Dat zorgde even voor een welgekomen rust, maar slechts tijdelijk. Iedereen begrijpt dat zoveel middelen en mankracht inzetten geen oplossingen zijn voor de lange termijn, zeker nu zoveel wijken in nood zitten. We vinden het ook vreemd dat partijen die tegen een gebruikerslokaal zijn omdat ze zouden aanzetten tot drugs wél een Villa Tinto verdedigen, en omgekeerd. Wat beiden initiatieven gemeen hebben is dat ze zorg en bijstand bieden aan mensen die in een precaire situatie zitten, maar vooral, dat er contact mogelijk wordt met een publiek dat doorgaans moeilijk te bereiken is. Enkel in een veilige omgeving kan er een vertrouwensrelatie opgebouwd worden, en dat is dikwijls de eerste stap om uit de drugs of de prostitutie te stappen. Op de laatste vergadering met de ’40 Comités’ zei een criminologe dat we zullen moeten leren leven met drugs en veel meer zullen moeten inzetten op harm reduction. Iemand verplichten om af te kicken leidt zelden tot resultaat. En ook met dat gegeven zullen bepaalde partijen rekening moeten houden als we tot het best mogelijke resultaat willen komen. Anderzijds is het niet altijd gemakkelijk om de drugproblematiek te begrijpen. Mensen willen gewoon hun wijk op orde. We vrezen dan ook dat in de toekomst de populistische stem meer en meer aan kracht zal winnen. Ergens te begrijpen, maar – zoals u weet - biedt ze nooit echt oplossingen. Zie ook: kraakpanden in de Alhambrawijk >>> De ‘40 Comités’ >>>